روزهای بارانی را به خاطر بسپارید. روزهای بارانی زیاد قدم بزنید و پنجره‌ها را باز بگذارید. این هوا زیاد تکرار نمی‌شود، پاییز‌ها دیگر رونقی ندارند. زمین گرم شده و اگر برف و باران و هوای دلپذیر پاییزی می‌خواهیم باید دست به‌کار شویم.
البته همه چیز دست ما نیست، اما خیلی چیزها دست ماست. در گرم شدن کره‌ی زمین بزرگ‌ترهای ما نقش داشتند و البته انقلاب‌های صنعتی و رشد تکنولوژی هم.
اما حالا در این دوران کسی که می‌تواند به بارش باران کمک کند خود ما هستیم. خود ما هستیم که می‌توانیم به کاهش گازهای گل‌خانه‌ای کمک کنیم. راستی می‌دانید که چه وقتی گازهای گل‌خانه‌ای را به هوا می‌فرستید؟ هر وقتی که:
تلویزیون تماشا می‌کنیم
با کامپیوتر بازی می‌کنیم
از کولر یا فن کوئل استفاده می‌کنیم
از استریو ضبط استفاده می‌کنیم
چراغ را روشن می‌کنیم
لباس‌هایمان را می‌شوییم یا اطو می‌کنیم
سوار اتومبیل می شویم
غذایمان را در مایکروویو گرم می‌کنیم
از بخاری گازی یا نفتی استفاده می‌کنیم و...
راز تولید گاز گل‌خانه‌ای
ما برای انجام این کارها به برق و سوخت نیاز داریم. می‌دانیداین برق و سوخت از کجا تأمین می‌شود؟
خب، اغلب نیروگاه‌ها زغال‌سنگ و نفت را می‌سوزانند تا برق تولید کنند و پالایشگاه‌ها نیز برای تصفیه‌ی نفت خام و تولید نفت و بنزین، سوخت مصرف می‌کنند. سوزاندن نفت و زغال‌سنگ هم گاز گل‌خانه‌ای تولید می‌کند. پس هر چه بیش‌تر برق مصرف کنیم، نیروگاه‌ها از سوخت بیش‌تری استفاده می‌کنند و در نتیجه گاز گل‌خانه‌ای زیادتری تولیدمی‌شود.
و کلید کم شدن این گازها مصرف درست است و این کار راه‌هایی دارد.
چگونه درست مصرف کنیم؟
اول این‌که مسئولیت پذیر باشیم. مثل همان بحث زباله که اگر همه‌ی دوستانمان زباله در خیابان ریختند خودمان را تافته‌ی جدا بافته بدانیم و زباله نریزیم. این‌جا هم اگر همه رعایت نکردند رعایت کنیم. مؤثر است، مطمئن باشید.
در مصرف انرژی هم بحث همین است. اگر همه‌ی کسانی که می‌شناسیم از صبح تا شب تلویزیون را روشن می‌گذارند بدون آن که نگاهی به آن بیندازند ما خاموش کنیم و این درباره‌ی کامپیوتر هم صدق می‌کند.
اگر همه‌ی اطرافیانمان لامپ اتاق‌های خالی را روشن می‌گذارند ما آن‌ها را خاموش کنیم.
در راه مدرسه باز هم یک موضوع تکراری را فراموش نکنیم و این‌که اگر با سرویس نمی‌رویم با چند نفر از دوستان هم‌مسیر، قراری بگذاریم و با یک ماشین به خانه برویم. قرار نیست هر روز ماشین مادر یا پدر جلوی مدرسه منتظر ما باشد و تک سرنشین آن باشیم، البته به جز مادر یا پدرمان!
اولش شاید کمی عجیب به نظر بیاییم، اما کم‌کم تبدیل به یک آدم خاص می‌شویم که هم خوب فکر می‌کند و هم عمل‌گراست.
باور کنید همه‌ی این کارها در کاهش آلودگی هوا مؤثر است و کمک می‌کند ابرها به آسمان شهرمان بیایند و وقتی آمدند بی‌بارش نروند تا هم برف بیاید و هم باران، تا زمستان پربار و زیبا باشد.
ویز ویز ویز
البته تکرار این صدا موقع خواب بسیار ناگوار است. به‌خصوص که بعد از آن، پشه‌ی مزاحم هی نیشمان بزندو.... ولی می‌شود برای نابود کردن همین یک پشه این همه از حشره کش استفاده نکنیم. بابا گودزیلا که نیست.
می‌گویند هر نوع اسپری، از حشره کش گرفته تا اسپری‌های خوشبو کننده، مواد شوینده، رنگ و ظروف نچسب همه و همه ذرات و غباری را از خود ساطع می‌کنند که سبب افزایش آلودگی در محیط می‌شود. این‌ها به جو زمین هم آسیب می‌رسانند. یادمان هست می‌گفتند حتی در یخچال را هی باز و بسته نکنید و به مدت زیاد باز نگذارید؟ آن وقت ما هر وقت فکرمان مشغول است یک ساعت در یخچال را باز می‌کنیم و به داخل آن زل می‌زنیم.
راه‌های دیگر
خیلی چیزها هست. زندگی نباید تعطیل شود و همه‌ی تولید‌کننده‌های گازهای گل‌خانه‌ای، عناصر اساسی زندگی امروز ما هستند. اما اگر فقط درست از آن‌ها استفاده کنیم و یا در مواردی حتی کم مصرف کنیم، می‌توانیم هوای خوب و برف و باران را به زمین برگردانیم.
